تجارت در دنيا به شمار آمده و در صدر صنايع اشتغالزا محسوب ميشود. اين صنعت باعث ايجاد تقاضا

Transcript

1 تا ثيرات اقليم در تصميمگيري و برنامهريزي صنعت گردشگري 1 نويسنده:آرشين بختياري چكيده اقليم ازجمله مهمترين جنبههاي مطرح در گردشگري يك منطقه محسوب ميشود. با وجود نقش كليدي وضعيت آب و هوايي و اقليمي در تعيين يك مقصد گردشگري و مطرح بودن آن به عنوان يك جاذبه آگاهي در مورد آن اغلب به صورت يك موضوع بديهي فرض شده و به جزي يات آن اهميت چنداني داده نشده است. تا كنون تا ثيرات متقابل اقليم و گردشگري بر يكديگر بيشتر بر مبناي فرضيات بوده و به طور سطحي بررسي شده و توجه چنداني به مشاهدات و آزمونهاي آماري نگرديده است. در اين مقاله تا ثير اقليم در گردشگري يك منطقه و نقش آن به عنوان يك اصل مهم در انتخاب مقصد مورد بررسي و فوايد اقتصادي آن در منطقه مورد توجه قرار گرفته است. در اين راستا وضعيت آب و هوايي به عنوان يكي از جنبههاي مهم رونقدهنده يا بالعكس تضعيف كننده گردشگري يك منطقه معرفي گرديده كه اين خود ميتواند تقاضاي گردشگري را تحت تا ثير خود قرار دهد. همچنين شناسايي و بررسي دقيق وضعيت آب و هوايي يك منطقه و توجه به تغييرات آن در فصول و دورههاي مختلف سال به عنوان راهكاري مو ثر در برنامهريزيهاي گردشگري مطرح گرديده است. در نهايت يك چارچوبه مفهومي بيان كننده تا ثيرات اقليم بر توريست و صنعت توريسم اراي ه گرديده و چند شاخص اقليمي گردشگري كاربردي و خصوصيات آنها مورد توجه قرار گرفته است. واژگان كليدي: اقليم گردشگري شاخصهاي زيستاقليمي برنامهريزي گردشگري مقدمه امروزه صنعت گردشگري به عنوان يكي از بزرگترين صنايع موجود و از شاخه هاي مهم عرصه صنعت و تجارت در دنيا به شمار آمده و در صدر صنايع اشتغالزا محسوب ميشود. اين صنعت باعث ايجاد تقاضا براي بسياري از كالاها و خدمات در بازارهاي جهاني شده و تا ثيرات بسياري بر ساير بخشها ازجمله خطوط هوايي تور اپراتورها آژانسهاي مسافرتي ورونق اقامتگاهها و بسياري جنبههاي اقتصادي ديگر گذاشته است. از طرفي اين صنعت وابستگي زيادي به آب و هواي يك منطقه داشته و بسياري از مقاصد گردشگري با استفاده از همين مورد تبديل به يك منبع گردشگر پذير پر رونق در فصول خاصي شدهاند. در اين راستا ميتوان گفت كه هم گردشگر و هم صنعت گردشگري نيازمند اطلاعات مناسب در رابطه با اقليم مي باشند. از اينرو در دسترس بودن اطلاعات اقليمي مناسب براي هر گردشگر قبل بعد و حين سفر الزامي ميباشد. قبل ازسفر توريست ميتواند به اين اطلاعات از طريق رسانهها و سازمانهاي هواشناسي دست يابد در حاليكه در طول سفر اطلاعات هواشناسي روزانه در مورد برنامهريزيهاي كوتاه مدت مسافر كاربرد داشته و درنهايت پس از سفر اين اطلاعات ميتواند جهت تنظيم مسافرتهاي بعدي به آن مقصد مفيد واقع شوند. از - دانشجوي کارشناسي ارشد بازاريابي گردشگري دانشگاه علامه طباطبايي Arshinbakhtiary@yahoo.com ١

2 طرفي اقليم ميتواند به عنوان يك عامل مو ثر در برنامهريزيهاي گردشگري و تصميمگيريهاي توريسمي مورد استفاده قرار گيرد. بهكارگيري يك روش استاندارد براي ارزيابي اقليم توريسم ارزيابي نقش پيشبيني هواشناسي و تا ثير پيشبينيهاي بلند مدت اقليمي روي گزينههاي انتخابي گردشگران تا ثير پديدههاي حدي جوي و پديده ريسك در صنعت توريسم از جمله مواردي قابل بررسي ميباشند. در اين راستا انجمن بينالمللي كميته هواشناسي زيستي اقليم گردشگري و تفريح 1999 سال در سيدني استراليا تشكيل گرديد (فريتاس.( (ISBCCTR) طي پانزدهمين كنگره در هدف اين انجمن گسترش تحقيقات در زمينه اقليمشناسي گردشگري بوده است. اولين جلسه رسمي اين كميته در تاريخ 5 تا 10 اكتبر 2001 در 3 هالكيديكي يونان تشكيل گرديد. زمينه اقليم و گردشگري جهت مرور وضعيت جاري اقليم اهداف اين جلسه عبارت بودند از گردهمآوردن متخصصان خبره در شناسي گردشگري و تعيين مناطق و اولويت بندي كارهاي آتي در راستاي اهداف انجمن. كارگاههاي آموزشي و جلسات نشان دهنده اين واقعيت بودند كه اگرچه اقليم در بسياري از جنبه هاي گردشگري به عنوان يك ضرورت مهم تشخيص داده ميشود اما در مطالعات انجام شده توجه زيادي به آن نگرديده است. پيشبيني تجارت توريسم نيز كمتر مورد بحث قرار گرفته است. همچنين تا ثيرات اقتصادي و اهميت اقليم بر ماديسون (2001) ليز و تول (2002) هاميلتون (2003) و بيگانو و همكاران (2006) در تحليلهاي آماري خود تا ثير عوامل اقليمي مانند درجه حرارت را بر تقاضاي گردشگري به اثبات رساندهاند. واينر وآملانگ (2003) نيز به طور گستردهتري در مطالعات خود اثرات متقابل تغييرات اقليمي و گردشگري و محيط زيست را مورد توجه قرار دادهاند. اگرچه رابطه وضعيت آب و هوايي يك منطقه و تقاضاي گردشگري و رضايت گردشگران واضح به نظر ميرسد ولي ارتباط منطقي اين دو بسيار پيچيده بوده است (فريتاس.(2003 از اينرو معرفي و كاربرد شاخصهاي اقليمي گردشگري جزو روشهاي مو ثر در زمينه شناخت هر چه بيشتر اثرات متقابل اقليم و صنعت گردشگري به شمار ميآيد. در اين مطالعه نقش اقليم در گردشگري بررسي و فوايد اقتصادي آن در منطقه مورد توجه قرار گرفته است. همچنين شناسايي و بررسي دقيق وضعيت آب و هوايي وتغييرا ت فصلي آن به عنوان راهكاري مو ثر در برنامهريزيهاي گردشگري مطرح گرديده و جهت ارتباط اقليم و گردشگري خصوصيات چند شاخص اقليمي بررسي شده است. اقليم عاملي موثر در گردشگري يك منطقه با وجود نقش كليدي اقليم به عنوان يك اصل مهم در انتخاب مقصدگردشگري وتا ثيرات آن بر اقتصاد آن منطقه تنها مطالعات محدودي در زمينه بررسي تا ثير آن به عنوان يك جاذبه طبيعي بر ميزان تقاضاي گردشگري آن ناحيه صورت گرفته است (فريتاس.(2003 آب و هوا به عنوان يكي از جنبههاي مهم رونقدهنده يا بالعكس تضعيف كننده گردشگري يك منطقه بوده كه اين خود ميتواند تقاضاي گردشگري را تحت تا ثير قرار دهد. بسياري از كشورهاي جهان با وجود دارا بودن جمعيت زياد و شهرسازيهاي مدرن به دليل فقدان وضعيت جوي مناسب فاقد درآمدهاي گردشگري قابل توجه ميباشند. همچنين در بسياري از مناطق دنيا تغييرات جوي و تغييرات اقليمي به وجود آمده نشان دهنده تغييرات قابل توجه در ميزان 1- International Society of Biometeorology's Commission on Climate, Tourism and recreation 2- Halkidiki

3 گردشگران مناطق مورد نظر گرديده و روند اقتصادي بسياري از آنها را با تحولات وسيعي روبرو نموده است. تقاضاي گردشگري يك منطقه به طور عمده متا ثر از متغيرهاي اقتصادي منطقه وضعيت آب و هوايي آن و همچنين جاذبههاي گردشگري موجود در آن ميباشد. اقليم خود متا ثر از متغيرهاي گوناگوني از جمله دما و رطوبت بوده كه در برخي مطالعات انجام شده تا ثيرات هر كدام بر ميزان تقاضاي گردشگري به طور جداگانه بررسي شده اما بهترين نوع مطالعات آن دسته مطالعاتي ميباشد كه همه جنبههاي اقليمي مو ثر بر آسايش گردشگران را مد نظر قرار داده است (ماديسون 2001 هاميلتون 2003). از طرفي بهتر است اين گونه مطالعات براي هر منطقهاي به طور جداگانه بررسي گردد تا بهتر بتوان الگوي تقاضاي گردشگري منطقه را معرفي نمود. براي مثال در بسياري از مناطق خشكي هوا موجب سلب آسايش شده و رونق گردشگري در فصولي با رطوبت نسبي بيشتر مورد توجه است. اما افزايش همين مقدار رطوبت دربسياري از نواحي ديگر موجب احساس ناخوشايند گردشگران شده و رضايت آنها از سفر را كاهش ميدهد. در مورد دما نيز ميتوان چنين استدلالهايي نمود. شكل 1 به طور شماتيك تا ثير اقليم بر تقاضاي گردشگري را نشان ميدهد (فريتاس.(2003 شكل 1- تا ثير وضعيت آب و هوايي بر تقاضاي گردشگري و ميزان ريسك موجود در سرمايهگذاريهاي گردشگري(فريتاس 2003) با توجه به شكل 1 در يك آب و هواي بهينه بيشترين ميزان درخواست براي گردشگري منطقه وجود دارد. همچنين مقدار ريسك سرمايهگذاريهاي گردشگري در چنين مناطقي حداقل ميباشد. با استفاده از بررسي درآمدهاي گردشگري به دستآمده در فصول مختلف و در مناطق متنوع آب وهوايي ميتوان تا ثيرات اقليمي بر گردشگري را با يكديگر مقايسه و مناسبترين نمونههاي آب و هوايي را جهت جذب گردشگر شناسايي نمود. براي مثال ماديسون (2001) مطالعات خود را در موردتا ثير اقليم بر انتخاب مقصد گردشگران انگليسي متمركز نموده و تابع تقاضاي بدست آمده را بر اساس متغيرهاي اقليمي منطقه و طول ساحل موجود در مقصد تعريف نموده است. اقليم و تا ثير آن در برنامهريزي گردشگري وضعيت آب و هوايي يك منطقه از جمله عوامل موثر در بسياري از فعاليتهاي اقتصادي به خصوص در زمينه كشاورزي و گردشگري آن منطقه ميباشد كه اين خود تا ثير قابل توجهي در بازگشت سرمايهگذاريهاي انجام شده دارد. بونيفيس و كوپر (1994) اقليم را از جمله عوامل كليدي در توسعه

4 گردشگري منطقه معرفي نمودهاند. به منظورتبليغات و بازاريابي گردشگري مناسب در دست داشتن اطلاعات كافي از اقليم منطقه و تغييرات اقليمي بسيار حايز اهميت ميباشد. اطلاعات موجود در سايتهاي خبري سازمان هواشناسي و يا بروشورهاي موجود در زمينه قليم منطقه نميتواند پاسخگوي نيازمنديهاي تصميمات گردشگري و برنامهريزيهاي بازاريابي باشد. بر طبق مطالعات ليز و تول (2002) اگرچه عوامل زيادي ازجمله فاصله تا مقصد و دسترسي هوايي تقاضاي گردشگري را تحت تا ثير قرار داده ولي اقليم و آب وهواي مقصد نيز از جمله عوامل كليدي در تعيين ميزان گردشگران ورودي بوده و با تغييرات جوي تابع تقاضاي گردشگري منطقه تغيير مييابد. گردشگران معمولا مناطقي را براي گذراندن تعطيلات خود انتخاب مينمايند كه احساس آسايش و راحتي براي آنها به همراه داشته باشد. با كوچكترين تغييرات جوي به وجود آمده در منطقه آنها مقصد خود را تغيير داده و همين امر نشاندهنده الزام وجود پيشبينيهايي در تغيير برنامهريزيهاي گردشگري ميباشد. توراپراتورها به منظور عدم ورشكستگي و رقابت با رقبا بايد قابليت تغيير برنامههاي سفري خود را داشته باشند. همچنين هتلها با توجه به تغييرات آب و هوايي به منظور جذب گردشگران و يا كاهش تعداد مراجعين در مورد قيمتهاي اتاقها و خدمات تدارك ديده شده ميبايست خود را آماده سازند. خطوط هوايي نيز در اين مورد مستثني نبوده و براي موفقيت در مقابل رقبا ميبايست اقليم و وضعيت آب و هوايي مناطق مختلف سرويس دهنده را در نظر گيرند. بنابراين صنعت گردشگري يك منطقه با وجود اينكه از ارگانهاي كوچك تشكيل شده اما به طور مجزا تحت تا ثير وضيت آب و هوايي منطقه قرار گرفته است. در حاليكه به منظور رونق داي مي گردشگري منطقه همه اين ارگانها بايد در راستاي تغيير برنامهريزيهاي توريسمي فعال بوده و تمهيدات لازم را به كار برند. ازآنجاييكه اغلب رونق گردشگري در فصول خاصي از سال و همچنين به هنگام تعطيلات تعيين شدهاي ميباشد توجه به وضعيت آب و هوايي مقاصد گردشگري در اين دورهها مهمتر است. از طرفي همانگونه كه سن و درآمد گردشگران بر نوع فعاليتهاي گردشگران تا ثيرگذار است تحليلهاي رگرسيوني و پارامتري نشاندهنده تا ثير قابل توجه اقليم دراين مورد ميباشد (فريتاس 2003). بنابراين تعيين گزينههاي مناسب تفريحي در مقصد با توجه به وضعيت آب و هوايي آن در برنامهريزيهاي گردشگري حايزاهميت است. از طرفي با توجه به روند سريع تغييرات در دنياي امروز و پيشرفت ابزارهاي تفريحي وجود افراد ماهر و حرفهاي در زمينه كاربرد وسايل جديد گردشگري در موقعيتهاي اقليمي مختلف حايز اهميت ميباشد. اين امر ميتواند در بازاريابي گردشگري منطقه حتي در فصول غير پيك موثر واقع شده و گردشگران بسياري را به سوي منطقه جذب نمايد. به طور خلاصه ميتوان گفت تا ثير اقليم در برنامهريزيهاي گردشگري در چند مورد از جمله موارد زير از اهميت بيشتري برخوردار است. الف- تصميمات حرفهاي مانند تعيين دورههاي پيك گردشگري يك منطقه بهترين زمان تعميرات وسرويس اقامتگاهها و تجهيزات گردشگري استخدامهاي كوتاه مدت نيروهاي انساني ماهر در اراي ه خدمات گردشگري و تعيين زمان اجراي دوره هاي آموزشي براي كاركنان بخش گردشگري و غيره. ب- ارزيابي ريسك سرمايهگذاريهاي گردشگري كه با تغييرات ناگهاني و پديدههايي همچون سيل و طوفان درآمدهاي گردشگري منطقه دستخوش تحولات زيادي ميشود.

5 ج- بازاريابي و ترفيعات گردشگري كه با توجه به معرفي دقيق وضعيت اقليمي منطقه در دورههاي مختلف و تهيه بروشورهاي مناسب و معرفي برنامههاي جذاب و فعاليتهاي گردشگري متناسب با وضعيت اقليمي آن گردشگران بالقوه را به آن مقصد هدايت مينمايد. همچنين ميتوان اطلاعات مناسبي در مورد نوع پوشش مناسب و فعاليتهاي ممكن در دوران سفر و اثرات آفتابزدگي يا مهناكي و ابرناكي بودن منطقه و غيره به گردشگران پيش از سفر داده شود كه اين خود در رضايت آنها از سفر تا ثير خواهد داشت. د- اخذ تصميمات در مورد چگونگي سرمايهگذاريها كه بهترين مناطق سرمايهگذاري و دوران بازگشت سرمايه را ميتوان با توجه به اقليم منطقه و تا ثيرآن بر تقاضاي گردشگري آن پيشبيني نمود. از طرفي در مورد تجهيزات به كار گرفته شده در ساخت اقامتگاهها و در محل جاذبههاي طبيعي و غير طبيعي مقصد بايد تصميمات مناسب اتخاذ گردد. ه- اطلاع از وضعيت اقليمي ميتواند به انتخاب بهترين محل اقامتگاهها و كاربردهاي متنوع از آنها در فصول مختلف كمك نمايد. و- بودجهبندي و برنامهريزيهاي مالي و اقتصادي منطقه از جمله تعيين برنامههاي واردات انواع خوراكيهاي مورد نياز گردشگران و ديگر مواد مصرفي در دورههاي مختلف سال با توجه به چگونگي وضعيت آب و هواي مقصد قابل بررسي ميباشد. چارچوب مفهومي تا ثيرات اقليم بر گردشگر و صنعت گردشگري در يك نگاه كلي ميتوان رابطه اقليم بر صنعت گردشگري با توجه به پارامترهاي موجود در هر كدام را به صورت يك نمودار و چارچوب نشان داد (شكل 2 ). اقليم گردشگري شامل سه جزء اصلي ميباشد كه عبارتند از اثرات حرارتي (دماي هوا رطوبت وزش باد شدت تابش خورشيد و ميزان طول موج بلند تشعشع خورشيدي موثر در گرمي و سردي سطح زمين ) اثرات فيزيكي (گرد و غبارهاي آزار دهنده بارشهاي ممتد و سيلآسا رطوبت ناخوشآيند وهواي آزار دهنده و نامناسب) و اثرات زيباشناختي(تابش مطلوب خورشيد وجود ابرهاي زيبا و تعداد ساعات آفتابي مناسب). اين عوامل بر رفتارها و برخوردهاي گردشگران صنعت گردشگري تا ثيرگذار بوده و پيش بينيهاي تقاضا برنامهريزيهاي تسهيلات گردشگري زمانبنديهاي سفر (براي مسافران و توراپراتورها) و ميزان كاربرد جذابيت آب و هوا در بازاريابي گردشگري مقصد گردشگري را تحت الشعاع قرار ميدهد.

6 جنبههايي از اقليم گردشگري اثرات حرارتی اثرات فيزيكي اثرات زيباشناختي توريست صنعت توريسم زمانبندي سفر برنامهريزي تسهيلات گردشگري پيشبيني تقاضا بازاريا بي گردشگري كاربرد شاخصهاي اقليمي گردشگري شكل 2- چارچوب مفهومي جهت مطالعات اقليم گردشگري با توجه به مطالبي كه در مورد ارتباط تنگاتنگ اقليم و گردشگري گفته شد و اينكه وضعيت آب وهوايي يك منطقه يكي از مهمترين عوامل مو ثر در جهت جذب گردشگر و يا بالعكس تضعيف گردشگري آن مي باشد استفاده از شاخصهاي اقليمي گردشگري حايز اهميت است. تا ثير اين شاخص در تعيين دسته گردشگران بالقوه بازار هدف گردشگري منطقه و در نتيجه عمليات بازاريابي متناسب براي جذب آنها از اهميت ويژهاي برخوردار است. از سوي ديگر اقليم در آسايش مسافران يك مقصد در جهت حمايت و توجه خاص به كودكان بيماران و افراد كهنسال گردشگر نقش مهمي را ايفا مينمايد. شناخت و معرفي اينگونه شاخصها در طبقهبندي و برنامهريزي گردشگري و تصميمگيريهاي توريسمي و همچنين در جهت بهرهوريهاي مناسب از سرمايهها در جهت جذب گردشگر اهميت ويژهاي دارد. نكته قابل توجه ديگر در راستاي اهميت معرفي و تعيين شاخصهاي اقليمي توريسم براي هر منطقه مشخص نمودن دوره پيك گردشگري آن ناحيه با توجه به شاخص خوش آب و هوايي و معرفي راهكارهايي جهت كنترل تقاضا در آن دوران ميباشد. در همين راستا دو شاخص اقليمي توريسم كه تا به امروز بيشتر مورد توجه قرار گرفتهاند معرفي ميگردند. ماتزاراكيس و آلكوفورادو اقليمي بر گردشگر درفرايبورگ انجام دادهاند. (2007) مطالعهاي در زمينه اهميت آسايش حرارتي و زيست نامبردگان بر اساس شاخص دماي معادل فيزيولژيك

7 4 (PET) منطقه مطالعاتي را در ماههاي مختلف سال با استفاده از دادههاي اقليمي سالهاي 1960 تا 1990 توسط سيستم اطلاعات جغرافيايي طبقهبندي و مقادير آستانهاي شاخص حرارتي را براي هر منطقه جهت برنامهريزي گردشگري معرفي نمودهاند. اين شاخص در واقع به كمك تحليلهاي آماري كه در آن دادههاي مربوط به دماي هوا در ايستگاههاي هواشناسي به عنوان متغير وابسته و از طرف ديگر طول و عرض جغرافيايي ارتفاع از سطح دريا كوتاهترين فاصله هر كدام از شبكهبنديها به دريا بودن منطقه) ) و درصد پوشش زميني يا دريايي براي قسمتهايي از منطقه با قطر حدود عنوان متغير مستقل محسوب ميشوند (ماتزاراكيس 1995 ). نشان دهنده قارهاي كيلومتر به 40 اين شاخص وضعيت آرامش بدن انسان را از ديدگاه هواشناسي و اقليمشناسي بررسي كرده و در مورد گردشگري ميتواند كاربردهاي مفيدي داشته باشد. 5 TCI شاخص ديگري است كه اولين بار ميچسكوفسكي (1985) آن را معرفي نمود. مفهوم شاخص اقليمي توريسم ازبعد بيوكليماتيك واثر زيست اقليمي بر گردشگري مطرح ميشود كه داراي مو لفه هاي دماي هوا تعداد ساعات آفتابي بارندگي درصد رطوبت نسبي و و سرعت باد مي باشد. اين شاخص تركيبي از هفت پارامتر بوده كه در معادله پيشنهادي توسط ميچسكوفسكي سه مورد از آنها به صورت مستقل و دوتاي ديگر به صورت تركيبي بيوكليماتيكي مطرح گرديده اند. با توجه به حدود اين شاخص براي مقادير محاسبه شده ) با توجه به آمار موجود براي منطقه) وضعيت آب و هوايي منطقه در ارتباط با تقاضاي گردشگري و رضايت گردشگران از وضعيت آب و هوايي مشخص مي گردد. بررسي تا ثير آن در تغييرات تقاضاي گردشگري تا ثير درنوع پوشش گردشگر پرداخته است. (بازار) جانستون (2007) با استفاده از اين شاخص به و امور مالي مانند سرمايهگذاري بيمه و همچنين نتيجهگيري صنعت گردشگري يك صنعت وابسته به اقليم بوده و آب و هوا خود به عنوان يك جاذبه طبيعي در جذب گردشگر و رونق گردشگري منطقه تا ثير به سزايي دارد. اما اين موضوع همواره به عنوان يك امر بديهي تلقي شده و توجه كافي به تا ثيرات آن در برنامهريزيهاي گردشگري نشده است. در اين مطالعه در ابتدا به تا ثيراتي كه آب و هوا بر گردشگري يك منطقه ميگذارند پرداخته شد و تقاضاي گردشگري منطقه به عنوان تابعي از متغيرهاي اقتصاد منطقه وضعيت آب و هوايي آن و همچنين جاذبههاي گردشگري موجود در آن معرفي گرديد. همچنين دما رطوبت بادناكي تشعشع خورشيد و ابرناكي از جمله متغيرهاي اقليمي مو ثر بر ميزان تقاضاي گردشگري معرفي گرديد. از طرفي بهترين نوع تحقيقات در زمينه اقليم گردشگري آن دسته مطالعاتي ميباشد كه همه جنبههاي اقليمي مو ثر بر آسايش گردشگران را مد نظر قرار دهند. لذا پيشنهاد ميگردد اين گونه مطالعات براي هر منطقهاي به طور جداگانه بررسي گردد تا بهتر بتوان الگوي تقاضاي گردشگري هر منطقه را معرفي نمود. همچنين اقليم وتا ثير آن در برنامهريزي گردشگري مورد بررسي قرار گرفته و مشخص گرديده كه تصميمات حرفهاي ارزيابي ريسك سرمايهگذاريهاي گردشگري بازاريابي و ترفيعات تصميمات در مورد چگونگي سرمايهگذاريها انتخاب بهترين محل اقامتگاهها و كاربردهاي متنوع از آنها در فصول مختلف و بودجهبندي و برنامهريزيهاي مالي و اقتصادي منطقه از جمله موارد متا ثر از اقليم 1- Physiologically Equivalent Temperature 5 - Tourism Climate Index

8 منطقه ميباشند. همچنين با تعيين شاخصهاي اقليمي گردشگري براي مناطق مختلف و استفاده در برنامهريزيهاي گردشگري و اراي ه راهنماييهاي مناسب به گردشگران بتوان در توسعه گردشگري آن مناطق تا ثيرات مثبتي بر جاي گذاشت. از جمله فوايد قابل دسترسي در مورد كاربرد اين شاخصها ميتوان به تعيين يك استاندارد مشخص و تعريف شده براي كمك در برنامهريزيهاي گردشگري اطلاع دهي مناسب به گردشگران در مورد وضعيت واقعي مقصد در دوره سفر پيشبيني وضعيت آب و هوايي مقصد در دوره سفر و درك صحيح از تداركات سفر تغيير مقصد با توجه به وضعيت آب و هوايي و انتخاب مكاني هر چند مناسبتر (مخصوصا براي مقاصدي كه از نظر آب و هوايي نزديك به هم به نظر مي رسند ولي ممكن است تفاوتهايي را داشته باشند) استفاده جهت تهيه برنامههاي سفر كمك به برنامهريزيهاي بازاريابي گردشگري مقاصد گردشگري طراحي مناسب تسهيلات گردشگري در منطقه با توجه به اطلاعات بدست آمده از شاخص براي فصول مختلف و تدارك امكانات مناسب براي دورههايي كه شاخص از نظر آب و هوايي آن زمان را براي جذب توريست مناسب گردشگري نمي داند (به عبارتي همان بازاريابي براي دوره هاي غير پيك) اشاره نمود. پيشنهاد ميگردد كه براي يك منطقه خاص يا مناطق مختلف كشور شاخص مورد نظر انتخاب و با توجه به آمار هواشناسي موجود در يك فصل اين شاخص برآورد و مناطق مختلف گردشگرپذير آن با توجه به اعداد بدست آمده اولويتبندي و وضعيت آ ب و هوايي آنها مشخص گردد. نتايج اين عمليات ميتواند در محيط نرمافزاري GIS و نقشههاي مربوطه با كلاسبندي كه نمايانگر حدود تغييرات شاخص براي مناطق مختلف در آن فصل خاص است نشان داده شود. همچنين ميتوان شاخص مورد نظر را براي فصول مختلف در يك منطقه بررسي نموده و از نتايج حاصله براي برنامهريزي گردشگري منطقه مورد نظر (مثلا يك استان) استفاده نمود.

9 منابع و مĤخذ: 1. Bigano, A., Hamilton, J. M. and Tol, R. S. J Impact of climate on tourism demand. Climate Change, 76: Boniface, B. G. and Cooper, C The geography of travel and tourism. Butterworth-Heineman, London. 3. Crowe, R. B., McKay, G. A. and Baker, W. M The tourist and outdoor recreation climate of Ontario. Volume I. Objectives and definitions of seasons. Publications in Applied Meteorology, REC Meteorological Applications Branch, Atmospheric Environment Service, Canada, Department of the Environment, Toronto. 4. Freitas, C. R. de Tourism climatology: evaluating environmental information for decision making and business planning in the recreation and tourism sector. Int. J. Biometeorol, 48: Johnstone, K Climate change Impacts and Tourism. UK climate impact programmer, 24th April, London. 6. Hamilton, J. M Climate and the destination choice of German tourists. Working Paper FNU-15 (revised), Research Unit Sustainability and Global Change, Centre for Marine and Climate Research, University of Hamburg. 7. Lise, W. and Tol, R. S.J Impact of climate on tourist demand. Climatic Change 55 (4), Maddison, D. J In Search of Warmer Climates: The Impact of Climate Change on Flows of British Tourists. University of Strathclyde, Strathclyde, pp Maddison, D In search of warmer climates? The impact of climate change on flows of British tourists. Climatic Change, 49 (1/2), Matzarakis Α (1995) Human-biometeorological Assessment of the climate of Greece. Thesis, Thesaloniki (in Greek), 231 pp 11. Matzarakis, A., Alcoforado, M. J Importance of thermal comfort and bioclimate for tourism. Climate change and tourism, 7-8sept., Freiburg. 12. Mieczkowsk, Z The tourism climatic index: a method of evaluating world climates for tourism. The Canadian Geographer, 29: Viner, D. and Amelung, B Climate change, the environment and tourism: The interactions. Proceedings of the Esf-